Bilety (normalne i ulgowe) do kupienia online i w kasie opery, od wt. do pt. w godz. 12-18.
W sobotę 27 marca kasa opery czynna od godz. 11. 

Żaden czas na rozważania dotyczące cierpienia, jego sensu i istoty nie wydaje się w życiu chrześcijanina bardziej ku temu sposobny niż okres Wielkiego Postu. Kontemplacyjne, pełne wdzięku i urody dzieło Ch. Gounoda oraz niezwykle emocjonalne utwory na chór a cappella F. Poulenca idealnie wpasowują się w pasyjny nurt, w którym śmierć jawi się jako nieodzowny element zmartwychwstania. 

Cztery motety na czas pokuty (Quatre motets pour un temps de pénitence) Francisa Poulenca to cykl utworów na chór mieszany a cappella o tematyce związanej z wydarzeniami Wielkiego Czwartku oraz Wielkiego Piątku, a zatem męki i śmierci Jezusa Chrystusa. Teksty poszczególnych utworów zaczerpnięte zostały z Pisma Świętego, zaś kompozytor nadał im kształt dźwiękowego obrazu.
Pracę nad Requiem C-dur rozpoczął Gounod w 1889 roku, poruszony śmiercią swojego niespełna pięcioletniego wnuka Maurice?a. Prawykonanie utworu odbyło się w 1894 roku, w rocznicę śmierci kompozytora. W gazetach pisano wówczas: "Muzyka sakralna osiągnęła jeszcze jedno arcydzieło".

Francis Poulenc (1899-1963), jeden z czołowych przedstawicieli Les Six – Grupy Sześciu, tematyką sakralną zainteresował się dopiero w 1936 roku. Nawrócenie, jakiego wówczas doznał, spowodowało zwrot w jego twórczości, której odrębny rozdział stanowiła odtąd muzyka religijna. Quatre motets pour un temps de pénitence, czyli cykl motetów na czas pokuty powstał między lipcem 1938 a styczniem 1939 roku, a zatem niedługo przed wybuchem II wojny światowej. Temat męki Chrystusa ujął kompozytor w zwięzłą formę motetu za pomocą klarownej, oryginalnej i niezwykle przejmującej melodyki, niczym muzyczny obraz ilustrującej zawarte w niej treści. 

Charles Gounod (1818-1893), zainteresowanie muzyką sakralną wykazywał przez całe życie, począwszy od swoich pierwszych kompozycji, co niewątpliwie związane było z żarliwą wiarą kompozytora oraz tęsknotą za życiem w stanie duchownym. Pracę nad Requiem C-dur na chór mieszany, kwartet solistów, orkiestrę i organy, rozpoczął w 1891 roku. Było to ostatnie dzieło kompozytora. Mimo formy tematycznie związanej ze śmiercią, kompozycja Gounoda przepełniona jest nadzieją i wiarą w zmartwychwstanie. Cytując słowa Andre Charleta: Wszystko jest melodyjne, zrozumiałe, ufne i spokojne w tej kompozycji, wypełnione pociechą i światłem.(?) To jest wolne, niekończące się "berceuse", jakby Gounod zapraszał cały rodzaj ludzki do pójścia za sobą drogą pełną chwały do wieczności na granicy ciszy.